Delhi, 23 - 25 juli

Namaste,

Vlak voor het boarden maakten we al kennis met de Indiase gastvrijheid: een wat oudere man wiens vrouw stewardess was nodigde ons uit om naar zijn huis in New Delhi te komen. Prima vlucht gehad en lekker luxe stoelen met veel beenruimte direct achter de business class.

Daar staat hij dan, mister Sunshine (Sunjay), met een bordje waar Soomers & Heuve op staat. Al snel merkte ik dat zijn Engels nogal slecht is en dat hij willekeurig ja en nee antwoord. De weg naar het hotel vallen een aantal dingen op: ze rijden links, er leven veel arme mensen in Delhi die verblijven op de straat en er lopen overal honden. Aan het eind van de rit komt dan de vraag waardoor je mensen gaat wantrouwen die je hun hulp aanbieden: 'Do you like my service?'

Delhi maakt gelijk indruk, wat een drukte! Overal is verkeer en iedereen toetert om zo zijn eigen weg te kunnen maken. Iedereen anticipeert op elkaar waardoor het lijkt alsof er weinig ongelukken gebeuren. Er zijn veel honden op de straat en zo nu en dan een koe. Op straat spreken mensen je gelijk aan omdat je opvalt tussen zoveel Indiers. Waar toeristen zijn, daar is geld en voor Indiase begrippen lijken wij als studenten zelfs rijk met onze 10.000 roeppies die we gepind hebben (de laagste klasse verdient ongeveer 600 roeppies, omgerekend ongeveer 8.90 op een dag van 9.00 - 17.00). De openingszin die vaak de revue gepaseerd is, luidt als volgt: 'Where are you from? How long do you stay in India?' Het valt op dat iedereen het lichaam bedekt heeft, de vrouwen dragen kleurrijke sari's en de mannen hebben hun benen en schouders ook helemaal bedekt. Op straat valt het op dat twee mannen vaak hand in hand lopen of met hun pinken elkaar vast houden, dit blijkt een teken van vriendschap te zijn. Overigens lijkt het verboden dat een man en vrouw enige genegenheid laten zien.

Het plan van de eerste dag, alleen op pad, krijgt gelijk een andere wending. We worden op straat aangesproken door een hele aardige jongen, die ons naar een soort reisbureautje brengt. Door de waarschuwingen in de boekjes ben ik in eerste instantie een beetje wantrouwend. Het voorstel luidt als volgt hij schrijft een heel reisplan voor ons uit voor de komende maand en vraagt er in eerste instantie 657 euro omgerekend voor. Het klinkt heel mooi: we krijgen in het begin onze privechauffeur, alle hotels worden geregeld, vier treintickets en we zien de plaatsen waar we heen willen. Hij voelt de twijfel vanuit onze kant en stelt voor dat we voor die dag onze privechauffeur krijgen die ons Delhi zal laten zien: als de reis maken kost deze dag door Delhi ons geen geld, als we het niet doen dan kost het 600 roepie. Aan het eind van dag 1 besloten we de reis te boeken, waardoor de reis plannen als volgt zijn: 26 juli van Delhi naar Mandawa, 27 juli van Mandawa naar Bikaner, 28 juli van Bikaner naar Jaiselmer (inclusief kamelensafari), 30 juli van Jaiselmer naar Jodpur, 1 augustus van Jodpur naar Udaipur, 3 augustus van Udaipur naar Puskhal, 5 augustus van Puskar naar Jaipur, 7 augustus van Jaipur naar Agra, 8 augustus van Agra naar Varanasi, 11 augustus van Varanasi naar Haridwar, 18 augustus van Haridwar naar Amritsar, 21 augustus van Amritsar naar Delhi.

Twee dagen op stap met onze chauffeur, waarin we veel mooie dingen van Delhi zien:
- Tempel van de Sikh religie: gigantisch wit marmer gebouw met enkele gouden toppen. Waarbij we voor het eerst bekend werden met schoenen achter laten en de tempel in gaan. De vrouwen dragen sari's en de mannen hebben tulbanden (vroeger gebruikt om de geesten te verdrijven) op.
- Afgesproken met Raj (een vage kennis uit Engeland van Dirk) die ons meenam naar Qutab Minar, staat op lijst van de Unesco en is vroeger een stad geweest. De hoge torens en poorten waren rijkelijk versierd met Islamitische versieringen. Van de ijzeren pilaar ging de mythe dat als je met je rug tegen de pilaar staat en je armen eromheen slaat dat je wens dan uitkomt, alsdus Raj.
- Humanyun's tomb
- Huis van de president
- Boeddhistische en hindoeistische tempel

De tweede dag hebben we voor mijn gevoel meer op eigen initiatief gedaan. Zelf lopend naar het rode fort via kraampjes en vervolgens terug richting Jama Masjid: de grootste moskee van India waar ongeveer 25.000 mensen in kunnen. Bedekken van je armen en benen is zeker verplicht en hiervoor hebben ze bij de ingang een mooie jurk om aan te doen. Erg leuk is het om dingen op de markt te kopen, vooral het afdingen blijft een leuke sport: laag inzetten, steeds ietsje omhoog, goed in je achterhoofd houden wat je wilt betalen en dan blijven bij je prijs en langzaam weglopen. Op een hindoeistische markt merken we dat ze wat happerig zijn op toeristen dan de islamitische markt.
- Lotustempel (beetje vergelijkbaar met het operahuis van Sydney)

Dan krijg ik last van een Delhi belly en voel ik me echt beroerd, uiteindelijk gaat het gelukkig de volgende dag alweer stukken beter en ben ik heel blij met onze privechauffeur die ons richting Mandawa brengt. Het is een andere chauffeur dan onze eerste in Delhi maar ik mag hem meer: hij lijkt eerlijker, hij regelt zijn zaakjes goed en staat niet alleen in dienst van ons. Ook bekommert hij zich om mij en mijn gezondheid en helpt hij met het kopen van drinken en bananen.

Op naar de Woestijn!