Java: Jokjakarta en de vulkanen Bromo en Ijen

Om in Jokjakarta [Yogya] te komen hebben we er twee volle reisdagen op zitten, waarin we allebei ook nog ziekig zijn. Eenmaal daar komt de regen met bakken uit de lucht vallen, waardoor we niet meteen getrokken worden door de charme van de stad. We arriveren bij het hostel Laura's Backpackers: een erg gezellige plek die gerund wordt door mensen die elkaar via couchsurfen kennen. Eten is er in overvloed, zo staat er meteen bij aankomst allerlei lekkers voor ons klaar. Het hostel blijkt een goede plek om andere reizigers te ontmoeten, tot de ontdekking komen dat voor een lange tijd op reis gaan erbij hoort [de meeste reizigers zijn zeker wel voor 4/5 maanden onderweg] en mijn eerste keer slapen in een dorm wordt een feit.


In Yogya struinen we rond door de stad en we bezichtigen het Sultan Palace en het waterpalace [althans een deel hiervan waar we bij toeval belanden en dat minder interessant lijkt]. Tevens ontdekken we een leuke sapjesbar die wordt gerund door een Islamitische man en zijn vrouw. Ze zijn naar Yogya verhuisd vanwege de studie van hun zoon. Hij is eigenlijk electricien en ze komen oorspronkelijk uit Sumatra. Ondanks dat communiceren enigszins lastig is door hun minimale Engels, is het gezellig en blijven we lang zitten. Ze maken een heerlijk sapje voor ons en laten ons hun Sumatrische burger en allerlei soorten fruit proeven: wat een gastvrijheid! Als we ze een extraatje willen geven weigeren ze dit resoluut. Een bescheiden en lief stel. :-)

We gaan vroeg uit de veren om de Boeddhistische tempel Borobodur vanaf een dichtbijgelegen berg met zonsopgang te kunnen zien. Het is een bijzondere tempel die bestaat uit zeven etages waar op de muren verschillende verhalen worden verteld. Door pelgrims werd elke etage 7x met de klok mee rondgelopen, wij gaan slechts 3/4 rond. Dan gaan we op zoek naar de volgende bezienswaardigheid, door de mensen van het hostel ingefluisterd: The Chicken Church!

Deze 'kerk' boven op een berg werd gebouwd door een man die een visioen had om een duiventempel te maken. Hij ging ermee aan de slag en in 1990 werd zijn werk voltooid. Het resultaat? Een gebouw dat in de volksmond bekend staat als de kippenkerk. Wij zijn de enige toeristen en beklimmen de snavel en kop. Daar is het uitzicht prachtig: geheel groen aan alle kanten. Op de scooter rijden we 's middags de 45 kilometer terug, waarbij het verkeer een enorme uitdaging is en het de opperste concentratie vergt om te rijden. Op een over het hoofd gezien rood stoplicht en eenmaal per ongeluk rechts rijden na, gaat het goed.

Andere dingen die we in Yogya hebben gedaan is het bezoeken van de Hindoeïstische tempel Prambanan, de ladyboyshow, kijken naar traditionele dansen ter ere van de huldiging van de koning van Yogya, uiteten met de ouders van Elieke en hun vrienden [die toevallig ook op hetzelfde moment in Yogya zijn] en geblinddoekt op het plein op zoek naar geluk [helaas lukt het ons niet om tussen de beide bomen in te eindigen].

We vinden het lastig om onze vervolgstemming te bepalen en blijven hierdoor langer hangen in Yogya dan we vooraf hadden verwacht. Op advies van Laura beslissen we naar Bromo te gaan met een shuttlebus. Bij toeval reizen we samen met Paul, Luisana en Julian die we hebben ontmoet bij Laura's Backpackers. Samen met hen wordt het een leuk avontuur. Met de bijbel van Laura op zak [informatie over hoe we moeten reizen en waar we op moeten letten] en het treinticket naar Banjuwangi gaan we op pad. Een uitdaging, want in plaats van een georganiseerde tour, regelen we zelf alles. Bij de entree van het park volgt het eerste obstakel. De duidelijke instructie van Laura, betaal geen entree omdat Bromo actief is op dit moment, staat in ons geheugen geprent. Een pittige onderhandeling en Laura die ons via de telefoon helpt volgt. Het resultaat? 1/3 van het entreegeld betalen! We pikken een paar uur slaap mee en vertrekken vroeg naar het uitzichtpunt. Eenmaal daar aangekomen is het mistig om ons heen maar met wat geduld hebben we een prachtig uitzicht op Bromo. Rookwolken blijven ontsnappen uit de top van de vulkaan, die écht actief is. Een bewolkte zonsopgang helaas, maar wel een gave trip.

Op naar het volgende vulkanenavontuur: Ijen. We komen terecht bij een goede vriend van Laura die een klein reisbureau heeft.Op scooters vertrekken we rond 0.00 uur in de nacht naar Ijen om het blauwe vuur te zien. Het is een pittige klim en na 3 uur wandelen komen we er aan. We spotten het vuur met onze maskers op. Maskers, want er komen vieze, waarschijnlijk heel ongezonde gassen vrij in de vulkaan. En dat terwijl we veel mensen zien werken in de doordringende lucht zonder maskers. Het is loeizwaar werk dat ze doen, en blijken erg slecht betaald te krijgen Met 70kg op hun schouders verplaatsen zij het gesteente tussen de toeristen door. We zijn hier misschien wel meer van onder de indruk dan van de vulkaan, het uitzicht en het blauwe vuur.

Helaas is er als we boven aankomen weinig zicht door de mist. Hierdoor missen we het kratermeer boven aan de berg. Doordat iedereen ook moe is, vertrekken we weer vrij snel met de scooter. Op de terugweg douchen we in een waterval, wat heerlijk verkoelend is. Ondanks de korte nacht besluiten we in een keer door te reizen met de trein en ferry naar Bali!